Perşembe, Aralık 21, 1995

Yürek Sesleri (7) BENİ YAŞAMAK

Kim bilebilirdi zamanın birinde, gözlerimden akan yaşların, yüreğimin korkularının bir sıcacık bakışta yok olup gideceğini, yenilenmek bu kadar kolay mı? Soyunmak bir anda geçmişten..."


Zamanın gölgesine sığınarak beklediğim bir çağrıdır
Kollarına kavuşmak bir delice koşunun ardından
Toprağı hissetmek gibi çıplak ayaklarımın altında
Kimbilir hayatımın neresine gizlenmiş bir ödülü arar dururum


Notalardan örülmüş saçları olan
Bir deniz kızı hayal ederim
Rüzgar değdikçe saçlarına yayılır melodisi
Balıklara kuşlara çarpan sesi gelir kulağıma
Uçsuz bucaksız bir lacivert denizde
Karşılaşacağım yunusların gözlerinde bulacağımı bilirim
Sevginin anlamını


Boğuk boğuk öten bir kuşun sesini dinlerim
Geceler vardığında yolun sonuna
Utandığını düşlerim gecenin her sabaha varışında
Kızaran yanaklarını seyrederim penceremden
Kavuşamayan sevgililer gibi
Birbiri ardına gözlerimden geçip gitmelerine izin veririm
Yapacak bir sey bulamadığım zamanlarda


Sonra geceyle yer değiştiririm hayallerimde
Anlaşılmaz bir kaç pırıltıdan başka bir şey kalmaz gözlerimde
Uzansalar sonunu bulamayacakları bir boşluk olurum
Terkedilmiş bir şehrin sessizliği siner dudaklarıma
Avuçlarımdaki ıslaklığın farkına varmaz kimse
Yalnızca ben bilirim ve ben duyarım yüreğimde
Kimselerin bilmediği, göremediği bir kıta yaparım seni
Benim keşfimi bekleyen


Kuş uçmaz kervan geçmez yollardan ulaşmak isterim sana
Başkalarının ayak izlerini görmek istemem yollarımda
Bense bir kitap olurum asla yazılmamış
Baktığın boş sayfalarda düşlerinin çizdiği
Bir kaç resim olmak isterim sadece


Bazı zaman baktığında görmeni istemem beni
Topraktan gelmiş bu bedenle sınırlanmak istemem
Dokunabildiğini düşlerim gözbebeklerime, düşüncelerime
Nerelere vardığını bilmediğim bir yolculukta
O herkesin sorduğu yanıma alacağım üç şeyi düşünürüm
Aklıma gelen ilk ellerin olur, gözlerin ve yüreğin
İstemem bedenini
Başkalarının çizdiği haritalar ilgilendirmez beni
Geçmişim nerede biter, nereden başlar gelecek
Ne sen sor, ne ben söyleyeyim
Sınırlarımı suya çizerim ben
Ne ben bulabilirim onları bir daha, ne de sen


Hayatın anlamsız kahramanlıklarını yaparım hiç düşünmeden
Düşüncelerim bugünümü düne ulaştırdığında
Yaşanası günlerimi tutsak ederim
Araladığım her kapıyı kapatırım istemeden
Oysa bilirim keşkelerin gecelerde bulacağını yüreğimi
İçimde dinmez sancıların bedenimi prangalayacağını bilirim
Sadece ve sadece sensiz kalacağımı

Kalimero

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder